In deze blog neem ik je mee in die herkenbare spagaat tussen verlangen en werkelijkheid, tussen dromen en doen. En wat dat te maken heeft met stront in het gras, traantjes tijdens strategiesessies, en de vraag of je eigenlijk wel graag netwerkt.

Soms voelt de wereld om me heen intens, chaotisch. Alsof niets echt aanvoelt. Dan helpt schrappen. Net zoals schrijven vooral schrappen is om tot de essentie te komen, biedt dingen loslaten helderheid. Om te ontdekken wat nu echt belangrijk is. Zo beperkt de app Steppin al twee maanden mijn social media gebruik. Dat biedt rust, al was het wennen - vooral omdat mijn werk juist het spotten van trends via o.a. sociale media is. Maar door ruimte te creëren, zowel in de dingen die ons omringen als de dingen die ons mentaal opeisen, ontstaat er ademruimte. Een moment van stilte waarin de essentie van het leven weer zichtbaar wordt.

Stilstaan voelt vandaag als verliezen, en ‘genoeg’ is bijna een taboe geworden. Of het nu gaat om ons werk, onze bezittingen of de manier waarop we onze merken bouwen, de drang naar meer zit diep.

Wat als echte vooruitgang soms begint met even stilstaan?

De voorbije maand experimenteerde ik met AI. Ik voerde een dataset van m’n eigen gezicht in een AI-model, en promptte me vervolgens een maand lang te pletter. Iedere dag een video van vijf seconden, bedoeld voor Instagram stories. Noem het een experiment. Een test. Of een uit de hand gelopen observatie: wat doet dit met mensen? Komt er reactie? Welke reacties?

Soms voelt de wereld om me heen intens, chaotisch. Alsof niets echt aanvoelt. Dan helpt schrappen. Net zoals schrijven vooral schrappen is om tot de essentie te komen, biedt dingen loslaten helderheid. Om te ontdekken wat nu echt belangrijk is. Zo beperkt de app Steppin al twee maanden mijn social media gebruik. Dat biedt rust, al was het wennen - vooral omdat mijn werk juist het spotten van trends via o.a. sociale media is. Maar door ruimte te creëren, zowel in de dingen die ons omringen als de dingen die ons mentaal opeisen, ontstaat er ademruimte. Een moment van stilte waarin de essentie van het leven weer zichtbaar wordt.

Van programmeerbare schoonheid die me zowel intrigeert als onrustig maakt, tot de reacties onder #homecafe video's waaruit een diepe eenzaamheid spreekt. Terwijl bibliotheken onder druk staan en we verlangen naar verwondering die ons even boven de dagelijkse sleur uittilt - de wereld waarin we leven, voelt soms als één grote uitdaging.

En toch: tussen al die chaos vind ik ook lichtpunten. In kleine dingen zoals mijn wolkendagboek, de poes die naast me slaapt terwijl ik dit schrijf, de liefde en vrienden die je zo oprecht vastpakken dat je ze nooit meer wilt loslaten.

Over verdwijnen en verschijnen, over diepgang in een wereld vol oppervlakkigheid, over momenten waarin je helemaal samenvalt met jezelf. Over niet-zijn om ultiem aanwezig te zijn.

Na jaren van individuele wellness groeit het verlangen naar gedeelde, eenvoudige ervaringen. Door klassieke concepten zoals het badhuis te herdenken, kunnen merken iets nieuws bieden – met lagere kosten dan luxe spa’s en meer verbondenheid.

Nu iedereen online zijn stem kan laten horen, komen er constant nieuwe ideeën aan de oppervlakte. Het zorgt voor veel inspiratie - en prikkels. Ik vind het heel mooi hoe kleine, gepassioneerde communities via sociale media kunnen uitgroeien tot invloedrijke bewegingen. Dit opent nieuwe deuren en heeft mensen kritischer gemaakt – ze willen echt weten waar dingen vandaan komen en waar merken voor staan. Tegelijkertijd merk ik bepaalde ondergrondse trillingen op die me bezorgd maken …

Januari verliep niet zoals gepland. Na de winterslaap werd ik in een vacuüm geduwd waar ik ter plaatse zweef en anderen de knoppen bedienen. Deze maand selecteerde ik mijn Soft Signals op een heel persoonlijke manier en weerspiegelen ze wat er in mijn hoofd speelt. Daar schemert het een beetje, en dat is oké. Want alles komt goed, schreef een vriendin mij eerder deze maand. 

Na twee weken winterslaap ontwaakte ik in het nieuwe jaar. Nog steeds te midden van koude winterdagen, maar met de blik gericht op de eerste lentezon. Hoewel het leven gewoon verder gaat, voelt het heerlijk cliché als een nieuw begin.

Ik sloot 2024 af met een winterslaap en ontwaakte langzaam in 2025. Vertragen en vereenvoudigen: rustgevende beelden van het Azerbeidzjaanse plattelandsleven en paper-like computers moeten ons hierbij helpen. Terwijl het eindeloze same old same old entertainment op social media ons verveelt en we redding zoeken in spontaniteit.

Langzaam rol ik me op tot een bolletje. De ochtendstond verschoof van vijf uur ‘s morgens naar halfzeven - en later; alsof mijn lichaam zich voorbereidt op de jaarlijkse winterslaap van twee weken. Ik voel het aan mezelf en iedereen rondom mij: het is tijd. Daarom verzamelde ik deze maand vijf inzichten die me blij maken. Want somberheid verwarmt de ziel niet.

Hoe meer technologie verweven geraakt met ons dagelijkse leven, hoe sterker ons verlangen naar het tastbare. Die queeste naar essentie, naar puurheid is een boeiende paradox. Maar ook een verfijnde en confronterende evenwichtsoefening, die mij dagelijks uitdaagt. Want hoe cultiveren we betekenis in een wereld van vluchtige TikToks en vergankelijke stories?

In 2019 vierde Karolin Van Loon de vijfde verjaardag van haar juwelenmerk. Als copywriters schreven we toen haar verhaal neer in een beeldende storytelling. Sindsdien bouwen we als PR- en copywritingpartner mee aan de groei van haar juwelen én beautymerk.

Op drie maanden tijd is de zomer voorbij. Kleurt de hemel 's morgens niet langer helder-, maar nachtblauw en is de eerste rode lucht het signaal dat Sinterklaas aan het bakken is geslagen. Van een zee aan rust naar de september rush en een knop die werd omgedraaid. 

In een wereld die vaak chaotisch en overweldigend aanvoelt, zoeken mensen naar rustgevende ervaringen om hun mentale gezondheid te verbeteren. Van alledaagse momenten en digitale vriendschappen tot slow travel en mode als zelfzorg: recente inzichten tonen ons groeiende verlangen naar havens van verstilling en verbondenheid.

Ondernemers die opvallen met boeiende content? Zij schakelen vaak een ghostwriter in. Zoals een stuntman invalt voor een acteur, schrijven wij teksten in jouw naam en volgens jouw stijl.

Sinds 2019 vertrouwt Belgisch skincaremerk Líkami op de PR-expertise van Stille Bliksem. Met een onderbouwde strategie verspreiden we hun verhaal en vergroten we hun merkbekendheid.

Als ik terugdenk aan mijn kindertijd had ik zeeën van tijd had en was de echte wereld nog onbekend genoeg om te verbeelden. Wanneer ben ik de tijd achterna beginnen hollen? In de drukte van ons bestaan staan we pas stil bij hoe kostbaar tijd is als iets van buitenaf op pauze drukt.