‘T is altijd wat.

ESSAY DOOR TOM BOUTE

In deze blog neem ik je mee in die herkenbare spagaat tussen verlangen en werkelijkheid, tussen dromen en doen. En wat dat te maken heeft met stront in het gras, traantjes tijdens strategiesessies, en de vraag of je eigenlijk wel graag netwerkt.

Wanneer we jong zijn, willen we niet optrekken met onze ouders. Wanneer we oud zijn, zouden we alles doen om ze nog eens te kunnen zien. Als de planning vol zit, smachten we naar rust. En wanneer er dan eindelijk wat ruimte in die planning zit, willen we die opvullen. Als we jong zijn, willen we volwassen zijn. En wanneer we eindelijk beseffen dat dat niet altijd zo wreed wijs is, verlangen we naar de tijden zonder zorgen. Influencers willen beroemd zijn, celebrities willen net meer privé.
‘T is altijd wat.

Maak een zin met gras en groener.

Mijn vader, nog steeds een man van weinig woorden, zei me ooit: “Fiston, het gras is altijd groener aan de overkant. Weet ge waarom? Omdat er daar stront in het gras ligt. Goed voor het gras, maar minder tof voor u.”
’T is altijd wat.

Is it really about the journey?

We gaan dat hele verhaal nu toch weer geen draai geven naar merkstrategie zeker? Toch wel. Want je kan je doel bereiken met een goeie strategie. Maar wat zijn de consequenties eens je je doel hebt bereikt? Als het goed is, wil je niet terug naar waar je vandaan kwam. En toch horen we dat verhaal zo vaak: “In het begin was het eigenlijk leuker.”

We moeten altijd pivoteren. Altijd. In ons persoonlijk leven, in ons professioneel leven. Verandering is er altijd. Maar hoe beter je je voorbereidt, hoe sneller je kan draaien. Je golden circle, je visie, missie, waarden, positionering… all that jazz. Is dat allemaal nodig? Misschien wel, misschien niet. Over alles valt wat te discussiëren. Er bestaan veel methodes: SWOT, OGSM, Strategy diamonds, brand archetypes, …. Noem een afkorting en er bestaat wel ergens een model voor. Die modellen zijn niet waardeloos, maar het risico ontstaat als ze als invuloefening worden gebruikt zonder échte reflectie of maatwerk. Want hebben die modellen wel zin als je niet écht weet wat je wilt? Welke hebben écht nut voor je?
’T is altijd wat.

Waarom doe je het?: Ik wil kinderen gelukkig maken.
Hoe ga je dat doen?: Ik ga in een pretpark werken.
Wat doe je nu precies?: Verlangen naar het einde van de dag…

And you may ask yourself, "Well, how did I get here?

Ken je de consequenties van je visie?

Je wil niet werken voor een baas. Maar wil je zelf wel een baas zijn? Ken je de consequenties? Je hebt dan misschien geen baas, maar je zal wél tijd spenderen aan telefoontjes met het sociaal secretariaat. Tot op heden heb ik nog weinig mensen gehoord die daar echt blij van werden. En een HR-manager aannemen klinkt leuk, maar die is niet billable. Dan moet je meer opdrachten binnenhalen. Meer netwerken. Meer sales. Heb je daar zin in? Past dat nog in je visie? Hou je eigenlijk wel van netwerken? Freelancen dan maar? Thuis, met een dekentje over je benen en de poes op je schoot? Dat kan wel eenzaam worden. En je zal ook nog steeds telefoontjes moeten doen naar klanten met openstaande facturen.
T’ is altijd wat.

Een strategie bouw je niet volgens een template. Wat voor de een werkt, is nutteloos voor de ander.

Moeilijke vragen hebben eenvoudige antwoorden nodig.

You get it. T’ is ook écht altijd wat. Maar toch, voor ons begint het bouwen van een merkstrategie altijd met het stellen van enkele niet zo evidente vragen. Vragen die je niet zal terugvinden in bestaande modellen. Vragen die Simon Sinek niet zal stellen (geweetwel, die van ‘The Golden Circle’). Gemakkelijke vragen, geen evidente antwoorden. Vragen waar je maar beter goed over nadenkt en eerlijke antwoorden op geeft. Yes or no? Door één simpel antwoord is de uitkomst van je strategie misschien anders dan je op voorhand had gedacht. Want wie weet zijn de cirkels niet van goud, maar van gras. En is er eentje die wat meer water mag krijgen.

Het is niet gelogen als ik zeg dat we al menig traantje hebben zien rollen tijdens onze sessies. Altijd een beetje ongemakkelijk. Maar het is wel een bevestiging: we stellen de juiste vragen. Dán pas kunnen we écht een strategie bouwen. Op maat. Van jou, en van je toekomst. Dat lukt niet met een vragenlijst volgens een template.